Mehmet Ali Çetinkaya

Ekim 2011′de Abreg’le birlikte yaptıðımız Doðu Karadeniz gezisinde Rizespor’un deniz kenarındaki stadını görüp “deplasman yapılacaklar” listeme eklemiþtim. Fikstür kuraları çekildikten sonra hemen hazırlıklara baþladım. Ankara-Samsun-gece kalmaca-Sümela-maç-Ayder-gece kalmaca-Samsun-Ankara þeklinde 2 günlük dolu dolu gezi planını bile hazırladık. Fakat Abreg’in bir hafta önce arabasının arızalanması ve yüklü masraf çıkartması planlarımızı bir baþka bahara ertelememizi saðladı…

Sezon sonunda Fuat Çapa ve as kadrodan Vleminckx, Aykut, Azo, Cem Can ve Hurþut'un gitmesiyle hem teknik direktör, hem de takım olarak, bir kere daha her þeyi sıfırladık. Eðer bir Gençlerbirlikliyseniz, birkaç sezon sonra "gereksiz" futbolcu satıþlarına (bakınız Lars Fredrik Risp ve diðerleri!), "saçma nedenlerle" elden kaçırılan futbolculara (bakınız Troisi, Vleminckx vs), gönderilen teknik direktörlere (saymakla bitmez!), gidenin yerini doldurmak yerine, mevkisinden baðımsız olarak "parlatır satarız!" mantıðıyla (çoðu kariyerinde düþüþ yaþayan gurbetçi olmak üzere) bulunan tüm futbolcuların transfer edilmesine tepki vermemeye baþlarsınız. Ben de 3-4 sezondur tepki vermiyorum. Sanırım artık olgun bir Gençlerbirlikliyim!

Cumartesi günü Beer Bus’a oturup bir süredir görmediðim arkadaþları görmek dıþında hiçbir heyecanım yoktu. Zaten maç baþladıktan sonra da sol kanattan geliþtirdiðimiz, þık Tosic-Tomic verkaçı, orta ve Mervan’ın mutlak gol pozisyonunda topu dıþarı niþanlaması dıþında oldukça sönük bir maç izledik.

Gol pozisyonunda, takımın hazırlık maçlarını izleyen arkadaþların sürekli, “Sedat Bayrak tam bir saatli bomba. Her an her þeyi yapabilir!” sözlerinin kanıtlanıþını izledik. Bunun dıþında sadece sol bekten Tosic’in çıkıþları ile pozisyon yaratmaya çalıþarak oldukça kısır ve sıkıcı bir oyun oynadık.

Defansta bol hata yaptık, orta sahada sürekli top kaybederek rakibe pozisyonlar armaðan ettik, maçın baþından sonuna kadar rakip üstünde hiçbir baskı kuramadık derken… Sezona kötü bir baþlangıç yaptık.

Tahminim ilk 6 hafta, kaybedilen her puandan sonra “yeni ve genç takımız” sözlerini dinleyeceðiz. Sonrasında da, “fikstürümüz zor” ile baþlayan cümlelerini duyacaðız… Belki devamında teknik direktör deðiþimleri ve akabinde devre arasında “boþtaki” birkaç kurtarıcı futbolcu transfer etme çabalarını izleyeceðiz…

Bir istikrar abidesi olan sevgili baþkan ve yönetimimizin bizi þaþırtmayarak yeni sezona kafamızda bol soru iþaretleriyle baþlattıkları için ne kadar teþekkür etsek azdır. Sonuçta onlar da, tüm sezon boyunca kafamızda sürekli “nasıl kazanan bir takım kurarız” sorusunu dolaþtırmamızı ve sıkılmamamızı saðlamaya çalıþıyorlar. Emeði geçen herkese teþekkürler…

Yeni sezon hayırlı uðurlu olsun!

kaynak: http://www.mehmetalicetinkaya.com/20...kence-basladi/