Dün, Abidinpaþa Köþkü'nde "Ankara Rüzgârı: Gençlerbirliði" söyleþisi vardı.

(...)

Tanıl abi, Gençlerbirliði’ni anlatmaya baþladı. Nasıl kurulduðunu, renklerini nasıl seçtiðini, taraftarlarını, bazıları için “okumuþ, efendi çocuklar”, bazıları için ise “züppe” olarak nitelendirilmelerini, Ýstanbul’a kafa tutuþlarını, düþüþ yıllarını, karalık/zor günlerini, Hasan þengel’i, Rafael Demircan‘ı, Cemalettin Sakallıoðlu‘nu sonrasında da Ýlhan Cavcav’ı anlattı.

“Her futbol kulübü bir roman kahramanıdır. Bazıları piyasa romanının, bazıları ise polisiye. Ama Gençlerbirliði büyük bir romanın kahramanıdır.” dedi. Ve ekledi, “kulüpler kendi kimliklerine sahip çıkmalı. Gençlerbirliði’nin tarihi kendi hazinesidir.”

(...)

Sonrasında ise, bizi büyük bir sürpriz bekliyordu. Emekli Profesör Mustafa Akbulut söz aldı. Önce Tanıl Bora’ya teþekkür etti ve koleksiyoner bir arkadaþında Gençlerbirliði’nin ilk kurulduðu yıllara ait bir üyelik cüzdanı olduðunu anlattı. Onu arkadaþından alıp Gençlerbirliði Spor Kulübü’ne armaðan etmek istediðini ama arkadaþını bir türlü ikna edemediðini söyledi. Sonra da, Tanıl abiye takdim etmek için cüzdanın renkli fotokopisini çektirdiðini söyledi ve ona uzattı. Çok heyecanlanmıþtım. Çünkü fotokopide Gençlerbirliði’nin üzerinde Osmanlıca olarak, “Ankara, Gençlerbirliði Spor Kulübü, Tevellüd Tarihi: 1339″ yazan kırmızı-siyah çubuklu ilk logosu vardı.

Yazının tamamı ve logo için buyurun:
http://www.mehmetalicetinkaya.com/20...in-ilk-logosu/