Konu: Ýlhan Cavcav'ı yazıyoruz

seksen öncesiydi. sınırsız atı emek sermaye birikimi kendisinden kimsenin böyle birþey talep etmemesine raðmen gene dünyayı yeniden þekillendirmeye kalkıþmıþtı. her on senede bir olduðu gibi sistem gene kriz yaratmıþtı ve benim kısaca salyalı kapitalist dediðim kimine göre vahþi kapitalizm, tam adı da sınırsız artı emek sermaye birikimi olan mutlak sömürü düzeni, içine sürüklendiði krizin hasarlarını çalıþan kesimlere, yoksul halka yıkmak için bir dizi baskı ve þiddet içeren cendereyi halka dayamıþtı.
ürettiðinden payına düþeni alamayan zaten zordaki emekçi kesim dahada zorlaþan yaþam þartları karþısında naçar kalıyordu. köylüler ve yoksullaþan halk yıðınları baþkalarının ayıplarının kendilerine fatura edilmesine öfkelenip yollara dökülmüþtü. ülke geneline yayılan hak arayıþ mücadeleleri top yekün protestolara dönüþmesi uzun sürmedi. hak arayan insanlara karþı devleti koruma adında þiddet yasalarının, faþist baskıların ve bütün bunların yetmediði yerlerde militarist gücün acımasızca kullanıldıðı günlerdi. artık ülkede kan, zulüm, iþkence fütursuzca uygulamaya sokuldu.

anti kapitalist hareketin olmazsa olmazı aydın kesimi olan öðrenciler; protestonun, baþ kaldırmanın, karþı koymanın, haklı direniþin liderliðini üstlendiler. okullar eðitimin yanında direniþ merkezlerine, boykot hareketlerinin örgütlendiði alanlara döndü. altmıþ sekizlilerin baþlatıp, þekillendirdiði. sınırlarını koyduðu anti kapitalist hareketin içine bi fiil daldı yetmiþ sekizliler. nasıl dalmayacak?. kiminin abisi, kiminin babası, anası, ablası ya bir fabrika bahçesinde, ya bir tarlada yoksulluða karþı direnirken baskı ve þiddete maruzdu.

direniþ hareketleri yükseldikçe baskınında sertleþtiði günlerde girmiþtik ankara devlet mimarlıða.. maltepedeki eski adı yükseliþ, yeni adı da gazi üniversitesi olan a.d.m.m. akademisine. artık maltepede kavganın gürültünün ortasında bizde vardık, onlarda..
okuldan tek çıkıþ olan sokak, maltepeye kadar dümdüz uzanırdı ve tamda koç yurdunun altındaki dükkandan bozma kulüp binası denmeyecek kadar küçük kulüp odasına doðru çıkardı. uzunca bir zaman alan yol boyunca hep bunları faaliyet halinde görürdük. çarık saðlamsa taksilerle, yok deðilse yoldan çevirip pazarlık ettiklerini gördüðümüz cebeci emek dolmuþlarıyla maçlara veya antremanlara giderlerdi. üstleri baþları çamur içerisinde döndüklerinde çıkarırdık bunları..
kavganın gürültünün ortasında gözümüze çarpardı bunların gidiþ geliþleri. polis coplarından, dipçiklerden, panzerlerden kaçarken bahçelerine düþerdik bazen..
bizimki böyle baþladı.. taraftarlık denmez ama o acılarla, zorluklarla yakınlaþtıðımız garip bi samimiyet..
onlarında yoktu la.. görüyoduk iþte.. yokluðun birlikteliði, gardaþlık..

rahmetlinin gençlerbirliði baþkanlıðına seçilmesi de o yıllara rastlar. ortamın oluþmasının beklenmesini müteakiben yürürlüðe konulan faþist seksen darbesi sonrasında yeni dünya düzenine garkolup, okulu bitirme sürecinde gene beraberdik. kulübün yanındaki kahvelerde üniversite tavlası langırt falan oynardık. station dolmuþlarla antremana, maça gidip gelen bunları görürdük hala.. hatta anıttepedeki turnuvalarda sınıf arkadaþımız, þekersporlu ümit’in samimi arkadaþı gençlerbirliði saðbeki mehmet kızıltepe’yi sınıf takımda oynatırdık. rahmetlinin etkisini göstermeye baþladıðını, iþlerin yoluna koyulmasıyla, para yüzü gördüklerini iyi biliriz.. çok sıkıntı çektiklerine þahidiz. hepsi gözümüzün önünde oldu. nasıl çamurdan çıkıp, avrupaya yol aldıklarını birebir gözlemledik.

bunlar bir gün bir otobüs almıþlar. taksilerle dolmuþlarla gidip gelmekten, deplasman masraflarından kurtulmak için o zamanların gözde otobüsü 302’yi çekmiþler kulübün önüne.. maltepede pırıl pırıl parlıyor kulübün renklerini taþıyan mübarek.. her tarafını süslemiþler, oyuncular etrafında gezinip duruyorlar, kurbanlar kesiliyor, sevinç tavan yapmıþ..
la bi otobüse bu kadar sevinilir mi?. dedik ya yokluðun gözü kör olsun..

sayın ilhan cavcav böyle bir kulübü aldı avrupada adının hece hece ezberleneceði söylenen bir kulüp haline getirdi. bizi çocuðu gibi gördü. profesyonelce eðitim bile olsa baþka ellere vermedi. hep üstümüze titredi. bizi dıþarıdaki tehlikelerden yamyamlardan koruma uðruna ömrünü verdi..

hep iyi günleriyle anacaðız..