Dükkanı kapatıp soluðu Tesislarda aldıðımızda Kayserispor maçı hazırlıkları henüz baþlamıþtı.
Önce güneþ tarafındaki kulübede yerimizi alıp ısınma koþusu yapan topçularımızı izledik.
Sonra akþam güneþinin kavurucu sıcaðıyla parlama noktasına gelince gölge tarafındaki kulübeye transfer olduk.
Takım 7 eksikle sahadaydı ve yarım sahada 3 kale maç baþladı. Çift kaleyi biliyoruz da 3 kale maç da neymiþ demeyin, siz de gelin kendi gözünüzle görün. Oktay ve Tosiç ise takımdan ayrı olarak tam bizim önümüzde istasyon çalıþması yapmaya baþladılar. Ben duramadım laf attım,
- hayırdır Oktay, bir durum mu var?
- evet abi, ayaðımda sinir sıkıþması var. Belki ameliyat olacaðım.
-Tosiç'in nesi var?
- onda da adale sertleþmesi var.

Kısa bir sessizlikten sonra Necdet lafa girdi ve
- ikiniz de oynarsınız goçum, taþ gibisiniz taþþþ.
Diyerek morel verdi.

Sonra bunları çalıþtıran fizyoterapist bizim 5 metre yanımıza Japon kale koydu ve bu ikisine sırayla yerden sert ortalar yapmaya baþladı. Oktay'la Tosiç de Japon kaleye geliþine þut atmaya baþladılar.
Oktay, kaleyi tutturamazsa bizi þiþleyeceðini bildiði için biraz da sakatlıðının etkisiyle topa plase vuruþlar yaparkene Tosiç tam tersine geliþine abandıkça abandı ve sonuçta Japon kale yerine Ali Ekber'in oturduðu sandalyeye denk getirdi.
Tosiç, topa öyle sert öyle sert vurdu ki, sandalyenin ayakları anında kırıldı. Ula ula diyerekten ani bir refleksle tutmasak Ali Ekber yere düþecek ve Tosiç muhtemeldir ki bu hareketinden dolayı kadro dıþı kalacaktı.
Neyse ki Metin hoca bu talihsiz kazayı görmedi de olayı aramızda kapattık.
Kapattık dediysem, kırılan sandalyenin parasının Tosiç'in ilk galibiyet priminden mahsup edilmesine karar verdik de öyle yani.
Durum bundan ibarettir arkadaþlar.