sevgili alkaralar,
"gezmeye" diye gelip 15 yıl yaþadıðım ankara maceramın sonuna geldim. mücbir maddi, manevi ve ailevi sebeplerden ötürü -öyle sanıyorum ki- içinde bulunduðumuz ayın sonuna doðru ankara'dan temelli ayrılıp memleketime, bandırma'ya dönüyorum. bundan sonraki gençlerbirlikli olma maceramı maalesef "diaspora keçisi" olarak sürdüreceðim. insanın yaþadıðı, kendisi olmayı öðrendiði, al ve karasına sevdalı olduðu þehri bırakıp gitmesi biraz buruk bir hadise. o yüzden çok uzun uzun yazmayayım þimdi. elbette ankara'yla organik ve inorganik baðım devam ettiði için arada gelecek ve maçları "evimiz"de izlemeye devam edeceðim fırsat buldukça, her sene kombinemi almaya da tabii. ama yine de bu bir veda sayılır, öyle ya da böyle. hepinize ve tüm gençlerbirliði tribününe bana futbolu yeniden keþfetme fırsatı saðladıðı, tribünün doðrusunu öðrettiði için minnet borçluyum. hayat boyu gençlerbirlikli ve alkara olmanın gururunu büyük bir sevinçle taþıyacaðım. tüm arkadaþlarıma ve abilerime sonsuz teþekkürler ediyorum.
bu haftaki karabük maçı, sanırım ankara'da, ankaralı olarak izleyeceðim son maç olacak. maça gelemeyecek olanlarla buradan olsun vedalaþayım diye gitmeden bir yazayım dedim. maçta zaten görüþeceðiz çoðunuzla.
duygulandım la.
neyse iþte. hepinize yeniden yeniden teþekkür ederim. durum budur.
kırmızı! siyah! en büyük gençlerbirliði!


Alıntı

Paylaþ